ชื่อผลงาน                               จันดา / Chanda

จำนวน                                    166 หน้า

ราคา                                        129 บาท

ประเภท                                   วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่

บทประพันธ์                            ดาอัน

ผู้จัดย่อหน้า / พิสูจน์อักษร   ดาอัน

ติดตามข่าวสารเพิ่มเติม   https://www.facebook.com/Venus909_writer

                สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 ผลงานชิ้นนี้เป็นลิขสิทธิ์ส่วนบุคคล ห้ามมีการคัดลอก ทำซ้ำ ลอกเลียนแบบ ดัดแปลงเนื้อหาบางส่วน หรือทั้งหมดไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาต หากต้องการนำไปใช้เพื่อเป็นประโยชน์แก่สาธารณะกรุณาติดต่อ ดาอัน (062-6633889)

 

บอกเล่าเก้าสิบ

            ฮาโหล่ ! เทสๆ ดาอันปล่อยงานแซ่บซีรี่ย์ลำดับที่สองแล้วนะ ใครที่ตามอ่านกันมาตั้งแต่แรกจะรู้ว่างานเค้า # แซ่บละมุน ไม่หื่นดิบอะไรมากมาย แต่..แต่..แต่! รอบนี้จะมีโผล่มาบ้างนะ

            ขอบคุณทุกการติดตาม อยากบอกว่างานหวิวไม่ถนัดเลย แต่เพราะอยากเป็นนักเขียนไง เราจึงต้องทำได้ หากวันหนึ่งคุณรู้สึกท้อในสิ่งที่กำลังทำอยู่ รับรู้ไว้เถอะ

            ...ไม่ใช่คุณคนเดียว ที่พยายาม

             Keep fighting , Success is not possible in first time.

 

ดาอัน

 

 

Rome ( โฬม)

            นักธุรกิจหนุ่มวัย 31 ปี ผู้กุมอำนาจสั่งเป็นสั่งตายชีวิตใครก็ได้ แต่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่เป็นเหมือนทุกอย่างในชีวิตเค้า...กลับรักษาไว้ไม่ได้ เมื่อเธอจากไปเค้าก็ใช้ชีวิตในเส้นทางสีเทาอย่างเต็มตัว

 

ราฟ (Rough)

            หนุ่มสดใส ขี้เล่น เค้าคือพลังขับเคลื่อนหลากสี พร้อมพุ่งชนทุกอย่างที่ขวางหน้า มีพลังทำลายล้างสูง เป็นเหมือนมันสมองควบคุมในบริษัทดำเนินต่อไป ความนิ่งเรียบอัธยาศัยดี คงไม่มีใครคาดคิดว่าภายใต้รอยยิ้ม เค้าเร้าร้อนขนาดไหน

 

จันดา (Chanda)

            หญิงสาววัย 26 ปี สองบุคลิก เธอเชื่อเสมอว่าการมีชีวิตไม่สำคัญเท่าการใช้ชีวิต ดังนั้นทุกวันของเธอจึงเต็มไปด้วยเรื่องที่ทำให้เธอมีความสุข แม้คนอื่นจะมองว่ามันกักขฬะหยาบกระด้าง ขอแค่สนองความต้องการเธอ

ได้...ก็พอ

  INTRO

@ มูลนิธิบ้านชมดาว

If you’re happy and you know it, nod your head
If you’re happy and you know it, nod your head
If you’re happy and you know it, and you really want to show it
If you’re happy and you know it, nod your head

 

            เวทมนต์แห่งเสียงเพลงทำให้ผมเดิมตามมาถึงตรงนี้ มูลนิธิที่ผมจัดตั้งขึ้นเพื่อระลึกถึงใครคนหนึ่ง บ้านนี้มีเด็กในอุปการะอยู่หลายสิบคน เหล่าผู้มีจิตศรัทธาแวะเวียนมาทำกิจกรรมเพื่อเด็กหลายอย่างเหมือนตอนนี้ หญิงสาวอารมณ์ดี หัวเราะโยกหัวจนผมพันกันยุ่งเหยิง ตามจังหวะเพลงเด็กที่เธอนำร้อง เด็กเล็กชายหญิงร้องเพลงปรบมือกันอย่างสนุกสนาน ผมคลี่ยิ้มมีความสุขตามไปด้วย

 

            “ คุณจันดา เธอมาที่นี่แทบทุกวัน”

            “ โชคดีของเด็กๆ นะครับ”

            “ เข้าไปทักเธอหน่อยไหมค่ะ”

            “ อย่าดีกว่าครับ กำลังสนุกกันเชียว”

            เด็กประมาณสิบกว่าคน นั่งพื้นรวมกลุ่มร้องเพลงกัน โดยมีผู้หญิงคนนั้นนั่งหันหลังให้ผม มองจากมุมนี้มันสวยงามอยู่แล้ว ไม่อยากเข้าไปใกล้กว่านี้

            “ พี่โฬม!” เสียงใสของเด็กผู้หญิงตัวเล็กร้องทัก เด็กคนอื่นๆ ในกลุ่มพลอยหันตามมาด้วย กลายเป็นไม่มีใครสนใจร้องเพลงจนผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามา

            ‘ ตึก ตึก’

 

            “ เข้าไปหน่อยนะคะ เด็กๆ คงคิดถึงคุณ”

            “ เออ.. วันหลังดีกว่าครับ วันนี้ผมมีธุระ”

            ทุกอย่างหยุดนิ่ง สีหน้าเหวี่ยงวีนราวผมเข้ามาขัดขวาง โชคดีที่มีเลนส์สีชาปังสายตาไว้ ไม่งั้นเธอคงเห็นแววตาผม

            “ ผมกลับก่อนนะครับ ไว้จะมาใหม่”

            เอ่ยคำลาแล้วชักเท้ากลับทันที ทำยังไงก็ได้ให้ผมหายไปจากตรงนี้ “ พี่โฬม!” เสียงเรียกของเด็กยังดังไล่หลัง ทั้งที่ผมว่างทั้งวันกะจะอยู่เล่นกันให้หายคิดถึงสักหน่อย ทำไมต้องมีเธออยู่ตรงนั้นด้วย

 

 

 

 

 

Chapter 1

Chanda’s Part

            “ หนูลากลับก่อนนะคะ ไว้มีโอกาสจะมาใหม่”

            “ เป็นอะไรหรือเปล่าจันดา วันนี้หนูดูมีเรื่องไม่สบายใจ”

            “ เปล่าค่ะ คงเหนื่อยกับอะไรหลายอย่าง”

            “ เหนื่อยกายพักสักหน่อยก็หาย แต่ถ้าเหนื่อยใจยิ่งคิดเองเออเอง ยิ่งไม่เจอทางออกหรอก...ฉันเอาใจช่วยหนูนะ ขอให้ผ่านไปได้”

 

            น้ำเสียงอ่อนโยนของหญิงชราสูงวัยบอกแบบนั้น น่าแปลกเค้าเป็นคนอื่นแท้ๆ แต่กลับทำให้ฉันสบายใจทุกครั้ง การมาเล่นกับเด็กๆ ที่นี้ทำให้ฉันเหมือนหลุดมาอยู่อีกโลก ผ้าผืนขาวสะอาดตาพวกนั้น ทำให้ฉันยิ้มได้โดยไม่ต้องเสแสร้ง

            ‘ จันดา( ฮินดู) แปลว่า จันทร์ส่องสว่าง’

            คุณแม่คงอยากให้ฉันสะอาดสดใสเหมือนแสงจันทร์นวลผ่อง แต่ถ้าไม่มีความมืด แสงจันทร์จะโดดเด่นสวยงามได้อย่างไร

            ตั้งแต่คุณแม่จากไปฉันก็พร่ำบอกตัวเองว่า แท้จริงแล้วฉันคือความมืด ค่อยขับให้ทุกคนรอบกายสว่างสดใส ความหมายของ ‘ จันดา’ น่าจะหมายถึงแบบนี้มากกว่า

          ‘ จันดา( สันสกฤต) แปลว่า ความรุนแรง’

 

            “ คิดดีแล้วหรอครับ คุณหนู”

            “ จันดาไม่มีทางเลือก”

            ความกตัญญูครั้งสุดท้ายกำลังพรากทุกอย่างไปจากฉัน แม้แต่ศักดิ์ศรีความเป็นคนก็ไม่หลงเหลือ

            “ ทำไมเราไม่ขายกิจการที่ขาดทุน หรือพิจารณาเลิกจ้างดูล่ะครับ ผมว่ามันน่ามีทางออก”

            “ โถ่! น้าชมพูดอย่างกับไม่รู้จักคุณพ่อไปได้ ไม่ต้องสงสารจันดาหรอก แค่สามสี่เดือนหนูทนได้”

            ใช่! ชีวิตใน ‘ ช่องไฮโซ’ แค่สามสี่เดือนคงไม่ตายหรอก

 

            “ อ้าว! สาวๆ เต็มที่กันหน่อยนะ ใครโชคดีได้แขกประจำก็ดีใจด้วย ส่วนแก่ๆ ก็อยู่ติดอ่างไปนี่แหละ”

               เสียงชายร่างใหญ่ทะมึนกระชากเสียงดังบอกทุกคน สาวน้อยสาวใหญ่เรียงกันแต่งหน้าทำผมเต็มพื้นที่ ฉันก้าวขาสั้นๆ ไม่รู้จะทิ้งตัวนั่งตรงไหนดี ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี้เค้าทำงานอะไรกัน

            “ โอ๊ย! อีเจ๊สภาพเยินมาเลยค่ะ โดนรุมโทรมมาหรอ ดูซิ! ข้างนอกยังเขียวช้ำขนาดนี้ ข้างในจะขนาดไหนเจ๊”

            “ อีนี่ กูกะว่าไม่มีใครเห็นแล้วนะ ก็แขกคนเมื่อคืนนะซิ! แจ็คพอตฮาร์ดคอร์ทั้งตบทั้งเตะ มือตีนมาเต็มกว่าจะเอาได้แต่ละทีกูน่วมทั้งตัว เอาเสร็จแทบสลบ พ่อคู๊ณเอ้ย!! แรงช้างงามหาศาล”

            เสียงเม้าท์ลูกค้าหลากหลายแบบไหลมาจนฉันเริ่มขยาด ไม่น่าเชื่อว่าคนเราจะซาดิสม์ได้ขนาดนี้ รสรักกักขฬะที่เคยรู้ไม่ได้ครึ่งประสบการณ์จริงที่เค้าเล่ากันเลย

            “ นิหนู มาใหม่หรอ” เสียงเจ๊คนเดิมร้องทักฉัน มารยาทเดียวที่พอจะนึกออกคือยกมือไหว้แล้วพยักหน้ารับ

            “ ครั้งแรกล่ะซิ มานั่งใกล้เจ๊นิ...จะสอนให้” ยอมขยับตามที่เค้าบอก ยิ่งเห็นใกล้ๆ รอยเขียวช้ำยิ่งชัดเจน ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่หวาดกลัว ไม่อยากให้ตัวเองอยู่ในสภาพนั้น

            “ ทาสแท้ผู้ชายก็อย่างนี้แหละ แม่นางฟ้านางสวรรค์ปรนเปรอให้เค้าไม่ได้ก็ต้องมาซื้อกินเอา แต่ละคนหื่นกระหายราวสัตว์ป่า ถ้าเธออยากสบายนะต้องคว้าแขกประจำมาให้ได้ หรือยั่วให้เค้าซื้อตัวออกไปเลยยิ่งดี จะได้ไม่เจอเรื่องเลวร้ายแบบฉัน”

             “ อ่ะของดี! วันนี้เจ๊ให้พรุ่งนี้เจ๊ขาย เอาไปซิ!” สายตารู้ทันคงดูออกว่าฉันหวาดกลัว ของบางอย่างถูกยัดใส่มือ พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเจ๊คนนั้น

            ซองพลาสติกขนาดเล็ก บรรจุยาอะไรสักอย่างหนึ่งเม็ด ฉันยิ้มรับพร้อมเอ่ยคำขอบคุณ ยังนั่งนิ่งฟังเรื่องเล่าอื่นๆ อย่างตื่นเต้น

            นอกจากเมาท์แขกแต่ละประเภทแล้ว เรายังเมาท์เลยไปจนถึงอาวุธเสียวไว้อ่อยเหยื่ออีกด้วย แท่งยางชมพูใสถูกเช็ดทำความสะอาด ลองกดเครื่องสั่นส่ายหัวควงถี่ ดูแล้วไม่น่าเชื่อว่ามันจะแทรกเข้ามาในร่างเราได้ บางอันเป็นตะปุ่มตะปั่มบนแท่งหนา ไซส์ยาวใหญ่เกินมาตรฐานก็มี หรือเป็นเชือกมัดปมริ้วยาวๆ ก็ใช้ได้

            ฉันนึกไม่ออกหรอกว่าอาวุธเสียวพวกนี้ใช้งานยังไง แต่ที่รู้คือทุกคนเตรียมพร้อมมาก สมกับเป็น ‘ ซ่องไฮโซ’ รอสนองลูกค้าดิบหื่นจริงๆ

             “ แล้วเธอล่ะ ไม่มีอะไรติดมาบ้างหรอ”

            “ ไม่มีหรอก”

            “ ไม่ต้องกลัว ร่างกายเธอนี่แหละคืออาวุธ”

            ไม่เพียงพูดเปล่า มือไม่ได้รับเชิญยังยื่นมาบีบหน้าอกฉันอีกด้วย ถ้าเจอกันข้างนอกต้องด่ากลับแน่ แต่เพราะเป็นที่นี้ฉันจึงไม่กล้าเหวี่ยงใส่สักเท่าไร

            เวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง เสียงผู้ชายร่างใหญ่เข้ามาเรียกพวกเรา หญิงสาวแต่ละคนสลัดผ้าออกจนเหลือเพียงความวาบหวิว ร่างเปลือยท้าสายตาประดับด้วยพร็อพเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเองโดดเด่นออกมา คงมีแต่ฉันที่ใส่เดรสสั้นซีทรูสีดำแนบเนื้อปกปิดทุกส่วน  

            “ อ้าว! ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้าล่ะ”

            “ ฉันจะใส่ชุดนี้แหละ”

            “ โอ๊ย! ทำเป็นหวงตัวไปได้ ที่นี้เค้าแก้ผ้าเดินกันทั้งนั้น ถอดเดี๋ยวนี้เลย!”

            “ ไม่! แต่ละคนมีจุดขายไม่เหมือนกัน นายไม่เข้าใจหรอก”

             ฉันรีบค้านก่อนมือหยาบหนาจะเข้ามากระชากเสื้อราคาแพงขาดวิ่นซะก่อน

             ฉันเป็นเด็กมาใหม่จึงถูกคัดไว้กลุ่มสอง ยืนมองการแสดงเร้าร้อนของสาวกลุ่มแรกด้วยความตะลึง

            ‘ ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ’ อาวุธอะไรที่พอจะยัดเข้าไปได้ ถูกนำมาพรีเซ้นพร้อมเสียงครางยั่ว

            “A077 น้องน้ำตาลขึ้นห้อง”

            “D111 น้องยาหยีขึ้นห้อง”

             เสียงเรียกผ่านไมโครโฟนยิ่งเสริมให้สาวสวยในนั้นเร่งยั่ว กระจกสีทึบรอบตัวมองออกไปไม่เห็นใคร แต่ด้านนอกนี่ซิคงเห็นเราชัดเจน

            ของในมือยังกำไว้แน่นไม่รู้ควรทำอย่างไงกับมันดี อันตรายหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ถ้ากินแล้วได้ผลจริง...ก็น่าลองดู

            “ ยังไม่กินอีก เดี๋ยวก็ได้วิ่งรอบตั้งแต่คืนแรกหรอก”

            “ วิ่งรอบคืออะไรเจ๊”

            “ ก็ขึ้นห้องกับแขกคนนั้นที แขกคนนี้ทีนะซิ บานแน่! เจ๊เตือนไว้ก่อน”

            “ โอเค จะลองเชื่อเจ๊ดู”

            ฉีกซองกลืนเม็ดเจลลี่ลงคอทันที รสชาติหอมหวานคล้ายลูกอมจะช่วยอะไรฉันได้ สาวๆ ถูกเรียกตัวขึ้นห้องจนเหลือไม่กี่คนแล้ว

            “ เจ๊ ถ้าไม่มีแขกเรียก ทำไงล่ะ”

            “ ถ้าไม่มีแขกเรียก ก็ต้องโชว์จ๊ะ”

            “ โชว์!”

            “ อยากรู้หรอ เดี๋ยวก็ได้เห็น”

           

            ยังไม่ทันขาดคำ เสียงเพลงเร้าร่วมสมัยเมื่อกี้ปิดลงพร้อมเสียงพูดแทรกผ่านไมโครโฟนเริ่มการแสดงโชว์ได้ หญิงสาวที่เหลือสองคนเข้านัวเนียลูบไล้กันเอง มือเข้าเค้นกระตุ้นร่างกายกันและกันมัวไปหมด ไม่นานฉากหนึ่งของการแสดงก็เริ่มขึ้น ชายผิวสีเดินเข้ามาพร้อมเครื่องพันธนาการ

            หญิงขาวอวบหน้าตาสวยหวาน อายุราวสัก 18 ถูกสายจูงพร้อมปลอบคอหนามคมล่ามให้คุกเข่าอยู่กับพื้น เธอถูกจูงเดินไม่ต่างจากสุนัข คลานรอบห้องบิดสะโพกเผยร่องสวาทชุ่มเยิ้มยั่วสายตา

             ผู้หญิงคนสุดท้ายนี้เซ็กซี่มาก รูปร่างสมส่วนราวนางแบบอินเตอร์ ผิวสีแทนเนียนใสถูกจับมัดฉีกแขนขาเด่นกลางห้อง ผู้ชายกำยำสูงใหญ่ ใช้แส้ฟาดใส่ปั้นท้ายเธอหลายครั้ง เสียงหวีดหวิวร้องราวแสบเสียวเหลือเกิน

            บทบาทยังดำเนินต่อ คนที่คลานเยี่ยงสุนัขถูกแท่งยางชมพูมีส่วนปลายเป็นพวงหาง เสียบคาโพรงพร้อมเปิดเครื่องสั่นเจ้าหล่อนครางไม่ได้ศัพท์ ขาสั่นเทาแต่ยังฝืนคลานตามที่ถูกรั้ง เพราะถ้าไม่ทำตามแหลมคมของปลอกคอจะกดทับจนเจ็บ

            อีกคนถูกแส้ฟาดจนเกิดริ้วแดงเลือดซิบ เธอร้องโหยหวนราวตกอยู่นรกขุมที่ลึกที่สุด ความดิบเถื่อนยังไม่หยุดแค่นั้น เมื่อน้ำเย็นจัดถูกราดลงร่างเธอ ตามด้วยลิ้นสากหยาบโลนไล่เลียชะล้าง อารมณ์กัดมันของชายหนุ่มได้ที่กัดฝากรอยฟันคมหลายแห่ง แท่งแกร่งไซส์สากลถูกงัดออกมาแกว่งยั่วสายตา ก่อนจะดันพรวดจมหายเข้าไปในร่องหลังของหญิงสาว

            สีหน้าเจ็บจุกทำให้เธออึ้งทรุดตัวทันที ตัวเลขบนจอดิจิตอลพุ่งพรวดทะลุหกหลัก รอยยิ้มเหยียดของชายหนุ่มแสดงความสะใจ เค้าถมน้ำลายใส่เอ็นตัวเองแล้วดันพรวดจนสุด

            เร่งแรงกระหน่ำโหมเครื่องยนต์ตะบี้ตะบั้นเสียบใส่จนผู้หญิงสั่นเทา

            เสียงครางโหยหวนจากในนั้น ดังราวอยู่ในหลุมนรกชั้นไหนก็ไม่ปาน ภาพปาดตาหลายอย่างทำให้ฉันเบือนหน้าหนี ร่างกายร้อนระอุ ใจเต้นแรงตามภาพที่เห็น

            ...ต้องไม่ใช่ฉัน !

            … ฉันต้องถูกเลือก

            “ จบลงแล้วกับการแสดงโชว์ชุดแรกของเรา มาถึงเซตที่สองเกรดพรีเมี่ยมสุดพิเศษ เชิญสาวสาวเข้ามาเลยครับ”

            เสียงเรียกดังมาแล้ว กลุ่มนี้มีกันสักสิบคนได้ ทุกคนเปลือยเปล่า มีเพียงฉันที่ใส่เสื้อผ้าไว้ครบชิ้น

            มือหนาของไอ้แมงดาหน้าประตูดึงกระชากจนขาดวิ่น แม้ฉันพยายามห้ามแต่มันแข็งแรงกว่ามันจึงรั้งออกไปอย่างง่ายดาย

            “ อย่าเรื่องเยอะนะมึง กูสั่งให้ถอดก็ต้องถอด”

            ร่างขาวโพลนเหลือเพียงชุดชั้นในลูกไม้หรูปังตา รอยยิ้มกระหายของไอ้เลวนั้นจ้องฉันตาวาว มันคงอยากเห็นเต็มที่ เชอะ! ฝันไปเถอะ ถ้าคืนนี้รอดกลับไปได้ ฉันจะไม่มาเหยียบที่นี้อีก      

            “ นิหนู ถ้าไม่รู้จะทำอะไรก็ยืนโพสต์นิ่งๆ ผู้ชายนะชอบอะไรวูบวาบเร้าใจ ไม่ต้องห่วงหุ่นดีอย่างหนู แขกเรียกแน่”

            เจ๊กระซิบปลอบเพื่อให้ฉันสบายใจ มันไม่มีทางเลือกแล้ว ยังไงคืนนี้มันก็ต้องผ่านไป แล้วต้องผ่านไปโดยไม่บุบสลายตรงไหนด้วย

 

 

Chapter 2

Rome’s Part

            “ คุณโฬมจะกลับเลยไหมครับ”

            “ ยัง”

            “ แล้วจะไปไหนต่อครับ”

            “ ไปไหนดีล่ะ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”

            ไม่น่าเชื่อว่าประธานบริหารบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างผมจะว่างจนไม่รู้ไปไหนดี พี่คนขับรถคงเริ่มเหนื่อยเพราะตั้งแต่ออกจากบ้านชมดาว ผมก็สั่งให้ขับรถวนไปเรื่อย

 

           “ ไปเขตสามไหมครับ ร้านเปิดใหม่ในเขตเราน่าสนใจหลายร้านเลยนะครับ”

            “ ก็ได้”

            ปกติงานบริหารที่ผมทำ เจอแต่เอกสารกับเลขารุ่นป้าไม่ค่อยมีเวลาออกมาเปิดหูเปิดตาข้างนอก ผมมีค่าเพียงลายเซ็นแค่นั้น ส่วนมันสมองในการบริหารอยู่ที่น้องชายสุดเพอร์เฟคแสนเจ้าเล่ห์มากกว่า

            “ ต้องให้ผมบอกพี่อีกกี่ครั้ง ผู้หญิงอย่างชมดาวไม่เหมาะกับพี่หรอก”

          “ ไม่เหมาะกับฉัน งั้นคงเหมาะกับนายงั้นซิ ถึงได้พากันขึ้นสวรรค์ลับหลังฉันแบบนี้”

          “ ผมก็แค่ลองใจเธอ”

 

@Hot Seed Club

            “ เอาล่ะครับ ยินดีต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านเข้าสู่โชว์สุดพิเศษที่ทางร้านเราจัดเตรียมไว้ สาวสวย 10 คนในรอบแรกเชิญครับ!”

            สถานเริงรมย์ไฮโซหรู นั่งล้อมกรงกระจกขนาดใหญ่ เรามองเห็นคนด้านในแต่ข้างในจะมองไม่เห็นเรา ด้านบนมีจอแอลอีดีขนาดใหญ่แสดงเรทราคาค่าตัวสาวสวยแต่ละคน เสียงเพลงเปิดคลอเสียงครางกระเส่าของคนด้านใน บรรยากาศเชิญชวนพร้อมแอลกอฮอร์กล่อมประสาท

            โชว์ร่วมเพศรุนแรงราวอยากสนองความใคร่ในส่วนลึก เสียงเชียร์สะใจจากด้านนอกราวสุขสมไปกับอารมณ์นั้นด้วย สัตว์ป่าในกรงยังขยับโยกย้าย หญิงสาวครางโหยหวนจนน่าสงสาร ภาพตรงหน้าคือการแสดงก็จริงแต่ผมรับไม่ได้ที่คนเราจะดิบหื่นได้ขนาดนั้น

            ยิ่งรุนแรงมากเท่าไร นักเที่ยวยิ่งทิปหนักมือขึ้น เสียงซี๊ดซ๊าดร้องเชียร์อย่างหยาบ เรามองภาพตรงหน้าเหมือนสัตว์ร้ายกำลังถูกทรมาน

             “ ไม่สนุกหรอครับคุณโฬม”

            “ ก็แปลกดี แต่ไม่ใช่แนวผม”

            แม้ไม่ชอบแต่ก็แปลกดี ผมไม่อาจละสายตาจากภาพตรงหน้าได้ อารมณ์กลัดมันของผู้ชายหยั่งรากลึกมาตั้งแต่เกิด เพียงแต่ว่าเค้าไม่เคยคิดใช่มันกับคนที่รัก แต่สำหรับสถานที่แห่งนี้ เราจะปลดปล่อยมันออกมาอย่างไรก็ได้

            กิจกรรมสาวสวยกลุ่มแรกจบลง สาววีไอพีกลุ่มที่สองทยอยกันเข้ามา ทุกคนเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปังกาย มีเพียงคนเดียวที่ยังสวมชุดชั้นในบนล่างปิดส่วนสงวน ชายฉกรรจ์คนหนึ่งพยายามยื้อยุดชั้นในหรูปังตัวออก แต่เธอขัดขืนไม่ยอม

            ร่างเธอเต้นส่ายตามเพลงเปิดคลอ สีหน้าเคลิบเคลิ้มมือเรียวลูบไล้ร่างกายตัวเองราวอยากสะกดให้ทุกคน เสี่ยด้านนอกหลายคนจ้องเธอตาเป็นมัน แถมยังนัดแนะกันไม่ให้ใครกดเรียกใช้บริการเธอ เท่ากับว่าเราจะได้ดูเธอโชว์ฟรีๆ แลกกับทิปเพียงเล็กน้อย

            ผู้ชายอย่างเราชอบความตื่นเต้นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว รูป รส กลิ่น เสียงปลุกเร้าต่อมหื่นกระหายให้คึกคะนอง สาวสวยในตู้กระจกเล่นสนุกกับอาวุธคู่กายหลายท่าดันเข้าดันออก ขยับโยกโลมเลีย บางก็หันเสิร์ฟลิ้นร้อนใส่สองเต้ากันและกัน ผู้หญิงคนนั้นยังเสียดสีร่างกายโยกเร้าตามเพลงไปเรื่อย

Rent( เช่า) / Owner( ซื้อ)

-           เชอร์รี่ (A111) 20,000.- / 2,000,000.-

-           เมจิ (A222) 20,000.- / 2,000,000.-

-           รมิดา (A333) 20,000.- / 2,000,000.-

            ....

            โรส (NEW) 100,000.- / 10,000,000.-

             ค่าตัวไม่ธรรมดาซะด้วย เสี่ยใหญ่หลายคนลงขันกันเพื่อซื้อบริการเด็กใหม่ ที่นี้เค้าไม่สนใจหรอกว่าผู้หญิงต้องเจออะไรบ้าง ขอแค่ได้เงินทุกอย่างก็จบ   เท่ากับว่าคืนแรกเธอจะโดนรุมสารพัดอย่าง

            ผมตัดสินใจอยู่นาน สุดท้ายก็กดซื้อตัวเธอ แม้เงินจะสูงแต่เพราะเป็นเธอผมจึงยอมช่วย ผู้หญิงคนนี้ หน้าตาอย่างนี้ นี่แหละ ! คนที่ผมตามหา

     “ โรส บิ๊กคิงสตีล”

            สินค้าชิ้นสำคัญของผมยังงงไม่เข้าใจความหมาย มองเธอเดินออกจากตรงนั้นจนลับตา แล้วผมค่อยลุกไปจ่ายเงินเพื่อรับของเล่นชิ้นใหม่กลับบ้าน

 

           “ คุณหรอ บิ๊กคิง”

            “ ใช่! ผมเป็นแล้วทำไม”

            “ นึกว่าจะเป็นลุงแก่ๆ บ้ากามซะอีก”

            “ ไม่แก่ แต่ผมก็บ้ากามอยู่นะ”

            

            ประโยคทักทายของเราสอง แฝงน้ำเสียงไม่เป็นมิตรสักเท่าไร อาการเธอตอนนี้คล้ายคนเมาพูดเสียงยานคราง หายใจหอบถี่ มึนเบลอ เธอไม่สำรวจตัวเองด้วยซ้ำว่าสวมใส่เพียงชุดชั้นในปังกาย ผมถอดเสื้อสูทคลุมทับให้ ส่ายหน้าพร้อมยิ้มเหยียดไม่สนใจมองเธออีก ยืนรอไม่นานเอกสารเงินกู้ 8 ล้านบาทก็มาอยู่ในมือผม

            เป็นหนี้ ! เห็นผลพื้นฐานของคนที่หันมาทำอาชีพนี้ เธอเข้ามาเกาะเกะคลอเคลีย ซบหน้าลงเนินไหล่แกร่ง ใจผมวนเวียนคิดถึงเหตุการณ์วันเก่าจนทนไม่ไหว สะบัดแขนอย่างแรงจนร่างเธอกระเด็นออกไป

            “ ตามมา!”

            ตวาดเธอเสียงดังก่อนรีบจ้ำเท้าหนี ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเดินตามมาไหม

            ร่างหญิงสาวยังกอดซบบนตัวผม ฝ่ามือบางลูบไล้แผงอกจนน่ารำคาญ ผมนั่งนิ่งปล่อยให้เธอคลอเคลีย กลิ่นหอมคล้ายขนมหวานไร้ซึ่งไอแอลกอฮอร์เหม็นคลุ้ง ท่าทีเธอตอนนี้คืออะไร? หรือว่าเธอติดยา

            โสมมจริงๆ ผู้หญิงประเภทไหนทั้งเป็นหนี้ ขายตัว ติดยา นี่ผมคิดผิดหรือเปล่า...ที่วูบหนึ่งเกิดสงสารเธอขึ้นมา

            “ กลับบ้านเลยไหมครับ”

            “ ไปคอนโดร้างดีกว่า”

            สภาพเธอตอนนี้ที่ไหนก็ได้มั้ง ขอแค่สนองความอยากได้ สองมือบางลูบไล้ร่างตัวเองราวหนาวสั่น เห็นเธอกระชับเสื้อสูทให้แนบเนื้อ เสียงหายใจหอบแรงราวภายในขับดันอะไรบางอย่าง ใบหน้าเธอแดงกร่ำนิ่วหน้าทุรนทุราย

            ฝ่ามือหนายื่นไปเชิดคางมนเงยจ้อง ดวงตาคมกร้าวจ้องกลับดุดันราวกำลังด่าผมในใจ ‘ หึ! ทีอย่างนี้ทำมารังเกียจ’ ผมแค่คิดไม่ได้พูดมันออกมา เพราะรู้ตัวอีกทีริมฝีปากก็เผลอประกบคลึงสองกลีบจิ้มลิ้มตรงหน้าซะแล้ว

            แรงดิ้นขัดขืนผลักผมออก แต่เพียงไม่นานมือบางกลับนิ่งค้าง ร่างเธอเริ่มสั่นยอมให้ผมบดจูบตามใจปรารถนา ริมฝีปากเราบดเบียดกันเนินนาน ทั้งที่ผมไม่เคยทำอย่างนี้กับใคร

            “ ต้องการผมแล้วหรอ”

            “ ไม่! ไม่ต้องการ! ปล่อยฉันเถอะ...ฉันอยากกลับบ้าน”

            นี่หรอ? สภาพคนอยากกลับบ้าน แววตาท่าทางย้อนแยงกับคำพูดแบบนี้ จะให้ผมเชื่องั้นหรอ...ว่าเธอไม่อยากมีเซ็กซ์ตอนนี้

            ผมแกล้งรั้งร่างเธอเข้ามากอด พ้นลมหายใจอุ่นคลอเคลียซอกคอขาว ซุกไซ้สันจมูกจนเธอเปิดทางให้ผมดอมดม

            “ สกปรก! โทษทีนะผมไม่ชอบกลิ่นคุณเลย”

            แววตาแข็งกร้าวจ้องตอบ เธอโดนผมปั่นหัวไปมาจนกรีดเสียงคลั่ง ลำพังเพียงฤทธิ์ยาที่เธอเสพเข้าไปก็ร้อนรุ่มพอตัวแล้ว ยังโดนผู้ชายไม่สนองให้อีก มันคงอึดอัดทรมานน่าดู

             คอนโดซอมซ่อ ทรุดโทรมทั้งภายนอกภายใน ผมเก็บที่นี้ไว้ให้คนงานอยู่อาศัย โดยไม่ได้เข้ามาเหยียบนานแล้ว ตั้งแต่วันที่ผมสูญเสียทุกอย่าง

            “ จะให้เธออยู่ที่นี้จริงหรอครับ”

            “ ที่แบบนี้แหละ เหมาะกับคนสกปรกอย่างเธอ”

            ทุกครั้งที่ผมจ้องลึกลงแววตาคู่สวย มันสะท้อนเงาตัวเองอยู่ในนั้น เหมือนกระจกฉายความโง่เง่า รอยยิ้มหวานซ่อนความโสมมไว้มากมาย ท่าทางยั่วเย้านี่ก็เหมือนกัน...มันเน่าเฟะจนผมรู้สึก สกปรก

            ‘My world’

            ประตูไม้บานเก่ายังติดวลีเดิมไว้หน้าห้อง หลายครั้งที่ผมไม่อยากกลับไปโลกใบเดิมอีกแล้ว ไม่อยากกลับไปรับรู้ว่าหลังประตูบานนี้มีอะไรเหลืออยู่บ้าง

            “ กลับก่อนก็ได้ครับ พรุ่งนี้เจ็ดโมงมารับผมไปทำงานด้วย”

            เอ่ยปากสั่งคนขับรถคู่ใจพร้อมเปิดประตูรับใครอีกคนเข้ามา

            ‘ แกร๊ก แกร๊ก!’ เสียงปลายแหลมของรองเท้าส้นสูงกระแทกกระเบื้องเหมือนในวันเก่า ต่างกันเพียงคนตอนนั้นกับคนตอนนี้ไม่ใช่คนเดียวกัน

            “ ค่าตัวคุณก็แพงพอแล้ว คงไม่ต้องเปิดโรงแรมห้าดาวหรอกนะ”

            “ สมองผู้ชาย คิดแต่เรื่องพวกนี้”

            “ ก็คงใช่!  เป็นธรรมดามีคนขายก็ต้องมีคนซื้อ”

            สองเสียงปะทะกันโดยไม่มองหน้า เธอหันมองรอบตัวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง ทุกอย่างถูกผ้าขาวคลุมไว้ นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับเริงรักเลยสักนิด

            “ รสนิยมคุณ เป็นแบบนี้หรอ”

            เสียงเหยียดเอ่ยถามอย่างไม่สะทกสะท้าน สายตาจิกจ้องเย้ยถากถางราวกับผมเป็นพวกโรคจิต ไวกว่าความรู้สึกก็มือผมนี่แหละ รั้งร่างเธอเข้ามาใกล้กระชากเสื้อสูทออกจากคนไหล่บาง รั้งร่างอุ่นเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน

            ผิวขาวละเอียดราวลูกคุณหนูกำลังถูกนวดเฟ้น เสียงหายใจเธอฮึดฮัดหอบกระหาย ผมเหยียดยิ้มพร้อมเอ่ยคำตอบที่เธออยากรู้

            “ รสนิยมผม ขึ้นอยู่ว่า...กับใครมากกว่า”

            เราโผล่กอดเข้าจูบกันโดยไม่ได้สนใจว่าใครเริ่มก่อน ปลายลิ้นเกี่ยวพันตักตวงความอยากใคร่จากอีกฝ่าย มือคลึงเค้นลูบไล้ร่างกายกันและกัน จนความเปลือยเปล่าเข้ามาแทนที่

            ผิวเธอแดงระเรื่อราวเลือดลมสูบฉีด ไอร้อนของลมหายใจหอมหวานราวกลิ่นผลไม้ ไม่มีอาการของคนเมาเลยสักนิด เพียงแต่ท่าทางเธอเหมือนคนเสพยา

            นิ้วหนาลูบเล่นบั้นท้ายกลม ขยำคลึงจนเสียงกระเส่าปล่อยแผ่วพอใจ ลูบอ้อมมาด้านหน้าคลึงติ่งเนื้อเนินสามเหลี่ยม สายตาหวานเยิ้มของหญิงสาว แสดงแรงปรารถนาจนผมเร่งนิ้วบี้ย้ำตามใจเธอ  

            “ เสียวจัง…”

            เสียงหวานเพ้อบอก ฝ่ามือบางเกาะไหล่ผมแน่น ขาเรียวสั่นระริกตามจังหวะเกร็งเสียว เธอจ้องผมไม่ละสายตา ยิ่งเห็นภาพตัวเองสะท้อนอยู่ในแววตาหวานฉ่ำ ยิ่งตอกย้ำว่าถลำเข้ามาที่เดิมอีกแล้ว

            ร่างหญิงสาวเกร็งกระตุกหลายครั้ง เธออ่อนระทวยจนผมต้องคว้าเอวคอดเข้ามากอดไว้แน่น แรงหายใจดังถี่แถวซอกคอผม กระตุ้นให้ยิ่งอยากสอดใส่ปลดปล่อยตัวเองเช่นกัน

            ช้อนริมฝีปากบดจูบ ละเลียดชิมรสหวานละมุนลิ้นจนเธอยอมจูบตอบ มือบางลูบไล้จนอารมณ์เธอรุกโชนขึ้นอีกครั้ง ดันร่างเธอชิดพนัง ยกขาข้างหนึ่งเหนือพื้น ปากทางชุ่มเยิ้มมีเอ็นแข็งรอรุกล้ำเข้าไป เธอเบี่ยงหน้าหลบเกร็งตัวกลั้นเสียง

            “ เจ็บหรอ!”  

            แรงบีบรัดป้องกันตัวจากสิ่งรุกล้ำ แสดงออกว่าร่างกายเกร็งคัดค้านแต่ที่เธอไม่ขัดขืนคงเพราะอารมณ์อยากใคร่ไม่ต่างกัน

            ผมชะลอแท่งแกร่งไม่รีบฝืนดันเข้าไป ฝ่ามือหนากรอบกั้นหน้าเธอให้เชิดขึ้นจ้อง กระชับวงแขนกอดเธอแน่นกว่าเดิมพร้อมดันเอ็นแข็งเข้าอีกรอบ

            เธอหลับตานิ่งสะดุ้งตัวตั้งรับ ขยับเน้นหลายครั้งจนความฝืดเบียดเสียดเข้าออก ‘ อืม’ เสียงครางต่ำเจือความเจ็บปวดไว้ทุกจังหวะ ผมเร่งมือเล้าโลมหวังช่วยให้ร่างบางวูบไหวไปกับเกมส์รักที่ผมมอบให้

            ไม่นานความฝืดคับก็กลายเป็นความเสียว ผมเร่งเครื่องกระแทกเข้าออกตามอารมณ์อยาก เสียงเจ็บแสบกลายเป็นเสียงหวานพร่าสุขสม เธอจิกเล็บลงเนินไหล่ ขาข้างที่ยกสูงเกี่ยวเอวผมแน่น ตั้งท่ารับแรงกระแทกกระทั้นจนร่างสองเราประสานจังหวะกัน

            ร่างบางสั่นระริกไร้เรี่ยวแรง ผมจึงรวบทั้งสองขาขึ้นล็อกเข้าเอว ร่างเธอโผล่คล้องคอกอดรัด แรงเด้งตัวยังตอบรับกันจนความอึดอัดถูกปลดปล่อย

            ลมหายใจแผ่วหลับพริ้มอยู่ในอกผม โดยที่ร่างเธอยังถูกยกเหนือพื้นสอดใส่คาแท่งร้อนไว้อย่างนั้น จังหวะเคลื่อนตัวขยับเข้าออกจนผมรู้สึกอีกรอบ พาเธอเดินมาที่เตียงเกรอะกัง ยังมีผ้าคลุมกันฝุ่นอยู่บนนั้น มือหนึ่งประครองช้อนร่างเธอ อีกมีกระชากผ้าดึงลงไปกองกับพื้น

            ร่างเธอสะลืมสะลือปรือตามองผม สมองส่วนสั่งการวางแผนชั่วร้ายหวังจัดการเธออีกครั้ง ร่างเปลือยเปล่าตอนนี้ขึ้นรอยจ้ำแดงหลายแห่ง ริ้วแดงผสมน้ำเยิ้มเกรอะเนินเนื้อกลางตัว ลูบมือจัดแต่งดงขนอ่อนเพื่อดูให้แน่ใจ

             สิ่งที่เห็นทำผมอึ้งไปชั่วขณะ เกลี่ยนิ้วเช็ดริ้วน้ำสีแดงอ่อน กลีบเนินเนื้อบอบช้ำราวเพิ่งผ่านการใช้งาน ผมจ้องหน้าเธอสลับกับน้ำเยิ้มติดปลายนิ้ว

             ‘ มารยาผู้หญิงซินะ!’